با توجه به بحران آبي كه كشور گرفتار آن شده است برآن شديم كه با توجه به وجود آب دريا، با شيرين سازي آن اين مشكل را در مناطق جنوبي كشور برطرف كنيم. در طرح ادعايي كه شامل دو قسمت مي باشد كه قسمت اول استفاده از انرژي خورشيدي بعنوان منبع انرژي و قسمت دوم را فرآيند شيرين سازي تشكيل مي دهد. در قسمت اول از استخر خورشيدي بعنوان منبع انرژي استفاده شده و براساس ادعاها روش نويني براي پركردن و مواد سازنده آن ارائه شده است كه بازدهي استخر و اتلافات حرارتي ناشي از تبخير را كاهش مي دهد، و در قسمت دوم كار كه همان شيرين سازي است با فرآيند جديدي از تركيب روش هاي MSF و VMD براي سيستم هايي كه تحت خلاءنسبي كار مي كنند ارائه شده است در اين كار بر انعطاف پذيري سيستم تاكيد شده كه درصورت بروز مشكل براي هر بخش از واحد نيازي به Shut down كل سيستم نمي باشد و سيستم شيرين سازي نيز مي تواند بصورت Continues به كار خود ادامه دهد. با توجه به اينكه در كشور ما متاسفانه به انرژي خورشيدي اهميت چنداني داده نمي شود ميتوان فرآيند شيرين سازي را با نيروگاه بخار يا بخش Utility موجود در صنعت زوج كرد و استفاده نمود، در اين حال ميتوان از كمپرسور بخار مكانيكي (ترموكمپرسور) براي ايجاد خلاءنسبي بهره برد. در قسمت شيرين سازي و در بخش افت فشار ايجاد شده در محفظه هاي فلش موجب جداسازي و ايجاد بخارات مي شوند و در بخش غشايي در دماي فرآيندي فشار بخار ايجاد شده، و بخارات تشكيل شده بواسطه وكيوم از غشا عبور كرده و بدين ترتيب مقاومت در برابر نفوذ در سطح غشا كاهش مي يابد و نرخ شيرين سازي افزايش مي يابد.

اين ماده نوعي از مواد سطح فعال است كه توانايي جداسازي آب از امولسيون آب در نفت را دارد. خلاصه توصيف عملكرد: پس از استخراج نفت خام درصد قابل توجهي آب به صورت امولسيون همراه آن است كه بايد از آن جدا شود. ديمالسيفاير در يك جداكننده به امولسيون آب در نفت اضافه مي گردد. اين ماده با خاصيت فعاليت سطحي كه دارد خود را به سطح مشترك دوفاز مي رساند و موجب كاهش كشش بين سطحي و تخريب فيلم سطحي پايداركننده اطراف قطره هاي آب مي گردد. تخريب فيلم پايداركننده و كاهش كشش بين سطحي باعث به هم پيوستن قطره هاي آب و در نتيجه جداشدن آب از امولسيون آب در نفت مي گردد.